Ons avontuur komt na 8 maanden van topsport ten einde, of toch (nog) niet helemaal? Je leest het in onze september nieuwsbrief…
Iets te vieren?
In augustus en begin september staat onze agenda jaarlijks bomvol met feestjes. We mogen er voortaan eentje toevoegen aan de kalender, want op 4 september werden we de trotse ooms van Sofie!
Daarnaast waren we 25-08 vijf jaar getrouwd, vierden we Jelle’s 36ste verjaardag en hadden we bovendien een memorabel Van Loy weekend op de camping.
Er was voor het hele gezelschap een volledig verzorgde BBQ op vrijdagavond (met dank aan onze Engelse vrienden Chris & Michelle!), met een gezellige borrel rond het kampvuur bij de Firepit als afsluiter. Vervolgens een heerlijk ontbijt op ons achterterras op de zaterdag, we maakten een tripje met picnic op de VeloRail, bezochten de watervallen van Veyrines, hadden een wandeling op de Col de Serre, hielden een Petanque tournooi, gingen heerlijk uit eten bij Moulin de la Santoire en sloten af met een overdadige kaasplank en borrel in onze eigen bar.
Op zondag nodigden we iedereen uit voor een brunch aan de schilderachtige oever van de rivier en vervolgens keerde iedereen voldaan huiswaarts. Het bracht ons op een idee, want eigenlijk was dit weekend een perfecte blauwdruk voor een groepsarrangement. Gedurende het hele jaar blijven onze chalets verwarmd en beschikbaar. Wil je dus meer weten over de mogelijkheden voor een familie-, vrienden- of team-weekend op maat? Neem dan vooral contact met ons op!
Podcast en krant
Er was opnieuw media-aandacht voor ons avontuur. Geen cameraploeg ditmaal, maar na diverse contactpogingen stond ineens de correspondent van La Montagne – de regionale krant – bij ons op de stoep. Hij sprak met ons en nam zijn notities, om ons vervolgens nog even te fotograferen op de camping.
Op 17 augustus verscheen het paginavullende artikel over hoe wij als Nederlanders naar St. Bonnet de Condat emigreerden om er de camping nieuw leven in te blazen. We kregen veel leuke reacties en er is zelfs al iemand komen kamperen naar aanleiding van dit artikel.
Bovendien gingen we in gesprek met Rianne Roes voor haar podcast; alles is liefde. Het was verfrissend om eens over iets anders te praten dan alleen ons afgelopen half jaar. In de podcast staat namelijk de liefde centraal en zodoende spraken we over ons leven samen, de hoogte- en dieptepunten van de afgelopen 14 jaar. Natuurlijk werd de impact van ons huidige project op je relatie ook onder de loep genomen! De podcast zal binnenkort gratis te beluisteren zijn via iTunes en Spotify. De link volgt natuurlijk via onze social media en in deze nieuwsbrief
Wisselvallig weer
Langzaamaan begint het weerbeeld te veranderen. De eerste blaadjes komen van de bomen, de uitgestrekte velden zijn na enkele regenbuien weer groen en de bomen beginnen prachtige kleuren te vertonen. Voorlopig proberen we het nog even zonder verwarming te doen in huis, de olieprijzen zijn tenslotte nog altijd ongekend hoog.
Gelukkig hebben we nieuwe longsleeves en sweaters cadeau gekregen voor Jelles verjaardag, dus de bedrijfskleding doet zijn werk! Wanneer de zon schijnt, is het met 20 graden overigens nog altijd buitengewoon lekker – soms zelfs fijner dan tijdens de hitte van de zomer. Komende week wordt hier zelfs nog even 30 graden voorspeld! We zijn erg benieuwd naar de herfst en kijken alvast voorzichtig uit naar een mooie witte Kerst, maar dat duurt natuurlijk nog even…
Doe-het-zelf
Nu de rust weer wat is wedergekeerd, hebben we ook de hamer weer opgepakt. Onze vrije tijd spenderen we voor een groot deel aan de noodzakelijke reparaties, onderhoud en een kleine lekkage hier en daar. Uiteraard stond het dak hoog op onze prioriteitenlijst.
Gewapend met overalls, gasmaskers en 26 liter Xylophene (in Nederland verboden, maar in Frankrijk vrij verkrijgbaar), gingen we de insecten in onze dakspanten te lijf. Het was even schrikken, want naarmate we begonnen met afkrabben van aangetast hout, bleek de constructie in aanzienlijk slechtere staat dan we oorspronkelijk dachten. Kilo’s zaagsel verder boorden we tot in de nok toe gaten, om vervolgens met speciale ventielen alle balken zorgvuldig te injecteren.
Eenmaal klaar werd iedere vierkante centimeter hout nog eens behandeld met een dikke laag en nu is het afwachten. We hopen vurig dat de beestjes hiermee uitgeroeid worden en zo niet, dan beginnen we van voor af aan – net zo lang tot we geen geknaag meer in onze balken horen. Als dat eenmaal zo ver is, zijn we wel enthousiast geworden om de zolder verder op te gaan knappen; het is een prachtige ruimte!
Ik ben een échte jongen
Bij aankomst in Frankrijk hebben we zo snel mogelijk alle aanmeldingen en inschrijvingen verzorgd. Bureaucratie is niet voor niets een Frans woord en zodoende moesten we ons kenbaar maken bij Urssaf, CPAM, Amelie, Impôts, noem maar op… Nu wil het feit dat één of andere ambtenaar het lastig vond om Jelle’s voornaam te duiden en misschien had het feit dat we twee mannen zijn er ook nog iets mee te maken; hij werd ‘mevrouw Russner’.
Op zich is dat niet zo’n ramp en vergelijkbare situaties hebben we ook in Nederland wel eens gehad. In Frankrijk baseert men het ‘numéro de sécurité sociale’ (vergelijkbaar aan het Nederlands burgerservice nummer) echter op het geslacht. Voor dames begint dit met een 2 en voor heren met een 1. Gevolg was dat we op geen enkel digitaal platform konden inloggen en dat de ene na de andere vage foutmelding zich voordeed.
Best lastig wanneer je BTW aangiftes wilt doen of probeert een auto in te voeren zonder FranceConnect (het equivalent van de Nederlandse DigiD). Wanneer je via de website van zo’n overheidsdienst vervolgens het contactformulier invult om kenbaar te maken dat je niet in kunt loggen, krijg je enkele weken later doodleuk als antwoord dat ‘er zich een bericht bevindt in de inbox in de portal’. Daarop konden we dus nog steeds niet inloggen. Inmiddels is het verlossende woord per post gekomen en ben ik kennelijk administratief omgebouwd – een heus Pinokkio momentje! De accounts zijn in aanvraag, evenals de invoer van de auto en we hebben zelfs een tijdelijke dekking op de zorgverzekering.
Eindstreep na 8 maanden
Voor ons was het streven steeds om op goede wijze in september te belanden en inmiddels kunnen we concluderen dat we het gehaald hebben. Voorzichtig hebben we de eerste financiële balans opgemaakt. Onze gerealiseerde omzet zit dichtbij de begroting en ruwweg hebben we net aan voldoende verdiend om de winter hier te kunnen doorbrengen, ondanks de enorme investeringen die we hebben gedaan. Het dorp is inmiddels vrijwel volledig leeggelopen en de rust is duidelijk merkbaar op de camping, in de winkel en in de bar.
Onze openingstijden zijn wat teruggeschroefd en het is hoog tijd voor de klusjes die zijn blijven liggen, om onderling te evalueren én om even een korte break te nemen. Zodoende zullen we voor onze “congées annuels” geheel gesloten zijn vanaf 21 september, om vervolgens op 1 oktober met frisse moed weer te heropenen. We barsten van de ideeën voor de komende maanden, die we met plezier op een later moment met jullie zullen delen. Voor nu is onze eerste eindstreep achter de rug en hebben we onszelf en de rest van de wereld bewezen dat onze droom werkelijkheid is geworden!
